26 Ιουνίου 2019 ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 2543 Αριθμ. Α.1229 Παράταση μείωσης συντελεστών Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) για τα νησιά Λέρο, Λέσβο, Κω, Σάμο και Χίο.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου δεύτερου της πράξης νομοθετικού Περιεχομένου της 31ης Δεκεμβρίου 2018 (Α΄ 221), όπως κυρώθηκε με τον Ν. 4592/2019 (Α΄ 20).

2. Τις διατάξεις του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94).

3. Τις διατάξεις του Ν. 4270/2014 «Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/85/ΕΕ) – δημόσιο λογιστικό και άλλες διατάξεις» (Α΄ 143).

4. Τις διατάξεις του Ν. 4174/2013 «Φορολογικές διαδικασίες και άλλες διατάξεις» (Α΄ 170).

5. Τις διατάξεις του Ν. 2859/2000 «Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας» (Α΄ 248).

6. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα», που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α΄ 98).

7. Τις διατάξεις του π.δ. 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 116).

8. Τις διατάξεις του π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αν. Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 210).

9. Την απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών ΥΠΟΙΚ 0010218ΕΞ2016 «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου» (ΦΕΚ 3696/Β΄/2016).

10. Την εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης των συνεπειών των αυξημένων προσφυγικών ροών στα νησιά Λέρο, Λέσβο, Κω, Σάμο και Χίο.

11. Το γεγονός ότι ο μέσος αριθμός των φιλοξενούμενων στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης των προαναφερόμενων νησιών κατά το χρονικό διάστημα 1.6.2018 έως 31.5.2019 υπερβαίνει τη δυναμικότητα φιλοξενίας ανά νησί, όπως αυτή προσδιορίζεται από την πράξη σύστασης κάθε Κέντρου.

12. Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση προκαλείται απώλεια εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

1. Παρατείνουμε για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών, ήτοι από 1.7.2019 έως και 31.12.2019, τη μείωση κατά τριάντα τοις εκατό (30%) των συντελεστών του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) για τα νησιά Λέρο, Λέσβο, Κω, Σάμο και Χίο και για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που προβλέπονται στις διατάξεις των παρ. 4 και 5 του άρθρου 21 του Ν. 2859/2000 .

2. Η απόφαση αυτή ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Πηγή: Taxheaven ©

Αναζήτηση Άρθρων

Αθήνα, 16 Ιουλίου 2019 ΘΕΜΑ: Οδηγίες σχετικά με την εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων καθώς και την επιστροφή φόρου εισοδήματος σε νομικά πρόσωπα / νομικές οντότητες και πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α., σε περίπτωση μη προσκόμισης δικαιολογητικών.

Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, στις περιπτώσεις που κριθεί απαραίτητος ο έλεγχος των δικαιολογητικών των αρχικών ή τροποποιητικών δηλώσεων που υποβάλλονται ηλεκτρονικά, προκειμένου αυτές να εκκαθαριστούν και να εκδοθεί η πράξη προσδιορισμού φόρου, οι φορολογούμενοι ειδοποιούνται μέσω μηνύματος να προσκομίσουν δικαιολογητικά στη Δ.Ο.Υ. εντός 5 εργάσιμων ημερών, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 14 του ΚΦΔ . Μετά το πέρας της ανωτέρω προθεσμίας, οι δηλώσεις εκκαθαρίζονται από τις Δ.Ο.Υ., διαγράφοντας ή διορθώνοντας, όπου απαιτείται, ποσά τα οποία συνεπάγονται φορολογική απαλλαγή, έκπτωση ή ελάφρυνση του δηλούμενου εισοδήματος ή μείωση του φόρου και τα οποία δεν καλύπτονται από ηλεκτρονικά αρχεία ούτε προσκομίζονται για αυτά τα κατάλληλα δικαιολογητικά σε φυσική μορφή και στη συνέχεια εκδίδονται οι Πράξεις Διοικητικού/Διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 32 και το άρθρο 34 του Ν. 4174/2013 (ΚΦΔ).

2. Όταν από την εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας προκύπτει πιστωτικό υπόλοιπο προς επιστροφή και απαιτείται διενέργεια ελέγχου πριν την επιστροφή του φόρου, η μη ανταπόκριση, εντός της τεθείσας προθεσμίας, στην πρόσκληση του άρθρου 14 του Κ.Φ.Δ. για προσκόμιση των σχετικών δικαιολογητικών για την διενέργεια των απαιτούμενων ελεγκτικών επαληθεύσεων, συνεπάγεται, πέραν της επιβολής του προβλεπόμενου από τις σχετικές διατάξεις προστίμου, την έκδοση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού για την βεβαίωση της διαφοράς του φόρου εισοδήματος, κατά το μέρος που αυτή προκύπτει λόγω της μη προσκόμισης των κατά περίπτωση δικαιολογητικών, ύστερα και από τη διαδικασία που ορίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 28 του Κ.Φ.Δ.

3. Στις περιπτώσεις επιστροφής Φ.Π.Α. κατόπιν ελέγχου και μη ανταπόκρισης στην πρόσκληση του άρθρου 14 του Κ.Φ.Δ., πέραν της επιβολής του προβλεπόμενου από τις σχετικές διατάξεις προστίμου, δεν αναγνωρίζεται από τον έλεγχο το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών κατά το μέρος που οι συναλλαγές δεν αποδεικνύονται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 32 του Ν.2859/2000 (Κώδικας Φ.Π.Α.) ή/και καταλογίζεται το μέρος του φόρου εκροών που αναλογεί σε απαλλασσόμενες εκροές που δεν αποδεικνύονται και ο έλεγχος ολοκληρώνεται με την έκδοση των οικείων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ύστερα και από τη διαδικασία που ορίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 28 του Κ.Φ.Δ. Σε περίπτωση που στην ελεγχόμενη περίοδο δηλώνεται μέρος του πιστωτικού υπολοίπου προς έκπτωση, η διαφορά φόρου που προκύπτει σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο αρχικά περιορίζει το προς επιστροφή ποσό.

4. Στο πλαίσιο διενέργειας των ως άνω μερικών ελέγχων για την επιστροφή φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων / πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. διατυπώνεται στην οικεία έκθεση ελέγχου, ρητή επιφύλαξη για το δικαίωμα της Φορολογικής Διοίκησης να επανέλθει σε επόμενο χρόνο με την έκδοση νέας εντολής ελέγχου, για να διενεργήσει άλλον μερικό ή πλήρη έλεγχο.

Πηγή: Taxheaven ©

Αναζήτηση Άρθρων

Αθήνα, 26 Ιουλίου 2019 ΘΕΜΑ: Τιμές συναλλάγματος για τον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας των εμπορευμάτων.

ΣΧΕΤ.: α. `Αρθρο 53, παρ.1 στ. α του καν. (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρ.Κοιν. & του Συμβουλίου β. `Αρθρο 146, του καν. (ΕΕ) αριθ. 2015/2447 της Επιτροπής

Σε συνέχεια των ανωτέρω σχετικών, σας διαβιβάζουμε, συνημμένα, πίνακα με τις “Τιμές αναφοράς συναλλάγματος εξωτερικού έναντι Ευρώ” της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με τις βεβαιωθείσες τιμές της 24ης Ιουλίου 2019, προτελευταίας Τετάρτης μηνός Ιουλίου, που θα πρέπει να εφαρμόζονται για τον καθορισμό της δασμολογητέας και της φορολογητέας αξίας για την επιβολή του τέλους ταξινόμησης και του Φ.Π.Α. τον Αύγουστο 2019.

Επομένως ο πίνακας των τιμών συναλλάγματος σύμφωνα με τις τελευταίες βεβαιωθείσες τιμές της ΕΚΤ για το μήνα Αύγουστο 2019, είναι ο επισυναπτόμενος.

Οι Προϊστάμενοι των Τελωνειακών Περιφερειών παρακαλούνται για την άμεση ενημέρωση των Τελωνείων δικαιοδοσίας τους.

Πηγή: e-forologia.gr

Αναζήτηση Άρθρων

Αθήνα, 2.8.2019 Θέμα: Εφαρμογή διατάξεων ΦΠΑ στο Περιβαλλοντικό Τέλος που επιβάλλεται κατά την τιμολόγηση υπηρεσιών ύδατος.

Με αφορμή προφορικά και γραπτά ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην Υπηρεσία μας αναφορικά με το συντελεστή ΦΠΑ στον οποίο θα υπόκειται το «περιβαλλοντικό τέλος» που επιβάλλεται κατά την τιμολόγηση υπηρεσιών ύδατος και με σκοπό την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000), όπως ισχύει, από τους παρόχους υπηρεσιών ύδατος, παρέχονται οι ακόλουθες διευκρινίσεις:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 και της περίπτωσης 33 του Κεφαλαίου Α΄ «Αγαθά», του Παραρτήματος ΙΙΙ του Κώδικα ΦΠΑ, η παράδοση νερού υπάγεται στο μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ 13%.

2. Με τις διατάξεις της παραγράφου 1, του άρθρου 19 του Κώδικα Φ.Π.Α. , ως φορολογητέα αξία λαμβάνεται η αντιπαροχή που έλαβε ή πρόκειται να λάβει ο προμηθευτής των αγαθών ή αυτός που παρέχει τις υπηρεσίες από τον αγοραστή, το λήπτη ή τρίτο πρόσωπο, προσαυξημένη με οποιαδήποτε παροχή που συνδέεται άμεσα με αυτή. Με την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου στην φορολογητέα αξία περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι κάθε είδους φόροι, τα δικαιώματα, οι εισφορές, τα τέλη υπέρ του δημοσίου ή τρίτων και τα τέλη χαρτοσήμου, με εξαίρεση τον ΦΠΑ.

3. Σύμφωνα με την αριθ. οικ. 135275/19.5.2017 (ΦΕΚ 1751, τ. Β΄, 22.05.2017) απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με θέμα « Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του», οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για τον προσδιορισμό των τιμολογίων προς τελικούς χρήστες λαμβάνουν υπόψη, πέραν του χρηματοοικονομικού κόστους και το περιβαλλοντικό κόστος καθώς και το κόστος πόρου. Στα τιμολόγιά τους αναγράφεται υποχρεωτικά με διακριτό, ευκρινή και εύληπτο τρόπο το «περιβαλλοντικό τέλος». Ως «περιβαλλοντικό τέλος» ορίζεται η οικονομική συνεισφορά του τελικού χρήστη ανά κυβικό μέτρο καταναλωθέντος ύδατος που αναλογεί στο περιβαλλοντικό κόστος και στο κόστος πόρου. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προβαίνουν στην είσπραξη του «περιβαλλοντικού τέλους» από τους τελικούς χρήστες. Το ποσό των εισπραχθέντων «περιβαλλοντικών τελών» αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση ειδικά προβλεπόμενων μέτρων.

4. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η τιμή του καταναλωθέντος ύδατος διαμορφώνεται και από το ποσό του «περιβαλλοντικού τέλους», δηλαδή το «περιβαλλοντικό τέλος» συνδέεται άμεσα με την παράδοση του νερού και επομένως προσαυξάνει τη φορολογητέα αξία των τιμολογίων παροχής ύδατος, αποτελεί δηλαδή μέρος της αντιπαροχής που λαμβάνεται από τους τελικούς χρήστες για την παράδοση νερού και συνεπώς υπάγεται σε ΦΠΑ με τον ίδιο συντελεστή, ήτοι 13%.

Πηγή: e-forologia.gr

Αναζήτηση Άρθρων

11 Σεπτεμβρίου 2019 ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 3433 Αριθμ. Α.1332 Τροποποίηση της Α. 1218/3-6-2019 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. «Όροι και προϋποθέσεις που διέπουν τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του Ε.Φ.Κ., του Φ.Π.Α. και των λοιπών επιβαρύνσεων του φυσικού αερίου των περιπτώσεων ιζ΄ και ιη΄, της παραγράφου 1, του άρθρου 73, του N . 2960/2001, κατά την παράδοση αυτού προς κατανάλωση».

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις των άρθρων 55 , 68 , 73 , 74 και 109 του Ν. 2960/2001 «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας» (ΦΕΚ 265 Α΄), όπως ισχύει.

2. Την εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 9, του άρθρου 73 του Ν. 2960/2001 , όπως ισχύει, για την έκδοση της παρούσας απόφασης.

3. Τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α΄ του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94) «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» και ειδικότερα του άρθρου 7 , της παρ. 1 του άρθρου 14 και του άρθρου 41 αυτού .

4. Τις διατάξεις του Ν. 4001/2011 «Για τη λειτουργία Ενεργειακών Αγορών Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου, για Έρευνα, Παραγωγή και δίκτυα μεταφοράς Υδρογονανθράκων και άλλες ρυθμίσεις» (ΦΕΚ 179 Α΄), όπως ισχύει.

5. Τις διατάξεις του Ν. 4308/2014 «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, συναφείς ρυθμίσεις και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 251 Α΄), όπως ισχύει.

6. Τις διατάξεις του Ν. 2859/2000 «Κύρωση Κώδικα ΦΠΑ» (ΦΕΚ 248 Α΄), όπως ισχύει.

7. Τις διατάξεις της αριθμ. Φ.254/167/22-03-2001 ΑΥΟ (ΦΕΚ 356 Β΄) με τίτλο «Καθιέρωση εντύπου με την ονομασία Δήλωση Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και λοιπών φορολογιών».

8. Τις διατάξεις της Δ.ΟΡΓ.Α 1036960 ΕΞ2017/10-03-2017 (ΦΕΚ 968 Β΄ και 1238 Β΄) απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)», όπως συμπληρώθηκε, τροποποιήθηκε και ισχύει.

9. Την Δ6Α 1015213 ΕΞ 2013/28-1-2013 (ΦΕΚ 130 Β΄ και 372 Β΄) απόφαση του Υπουργού και του Υφυπουργού Οικονομικών «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στο Γενικό Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών», όπως συμπληρώθηκε τροποποιήθηκε, και ισχύει, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της υποπαραγράφου α, της παρ. 3 του άρθρου 41, του Ν. 4389/2016 .

10. Την αριθμ. 1/20.01.2016 (ΦΕΚ 18 τ.ΥΟΔΔ) πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» σε συνδυασμό με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 10 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 και την 39/3/30-11-2017 (ΦΕΚ 689 τ.ΥΟΔΔ) απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης της Α.Α.Δ.Ε. «Ανανέωση της θητείας του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων».

11. Τις διατάξεις της Α. 1217/06-06-2019 κοινής υπουργικής απόφασης «Καθορισμός των στοιχείων που διαβιβάζονται στις αρμόδιες Ελεγκτικές Υπηρεσίες Τελωνείων (ΕΛ.Υ.Τ.), καθώς και η συχνότητα και ο τρόπος διαβίβασης τους, στο πλαίσιο επιβολής Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) στο φυσικό αέριο».

12. Την ανάγκη τροποποίησης της Α. 1218/3-6-2019 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ 2264/Β΄/11-6-2019), προκειμένου για την συμπερίληψη όλων των Διαχειριστών Συστημάτων φυσικού αερίου που πραγματοποιούν μετρήσεις ποσοτήτων του εν λόγω προϊόντος, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του Ε.Φ.Κ., του Φ.Π.Α. και των λοιπών επιβαρύνσεων.

13. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του προϋπολογισμού της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, αποφασίζουμε:

Η Α. 1218/3-6-2019 απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. «Όροι και προϋποθέσεις που διέπουν τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του Ε.Φ.Κ., του Φ.Π.Α. και των λοιπών επιβαρύνσεων του φυσικού αερίου των περιπτώσεων ιζ΄ και ιη΄, της παραγράφου 1, του άρθρου 73, του Ν. 2960/2001 , κατά την παράδοση αυτού προς κατανάλωση» τροποποιείται ως έξης:

`Αρθρο 1

1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 2 αντικαθίσταται ως ακολούθως:

«5. Όταν υπόχρεος υποβολής της ως άνω Δ.Ε.Φ.Κ. είναι ο Προμηθευτής φυσικού αερίου όπως ορίζεται στο άρθρο 55, του Ν. 2960/2001 , ο Ε.Φ.Κ. υπολογίζεται βάσει των αναγραφόμενων, επί των εκδιδόμενων παραστατικών πωλήσεων, ποσοτήτων φυσικού αερίου.

Σε περίπτωση που υπόχρεος υποβολής της ως άνω Δ.Ε.Φ.Κ. είναι ο Τελικός Πελάτης φυσικού αερίου, όπως ορίζεται στο άρθρο 55, του Ν. 2960/2001, ο Ε.Φ.Κ. υπολογίζεται βάσει της ποσότητας φυσικού αερίου που κατανάλωσε και προμηθεύτηκε αποκλειστικά για δική του χρήση σε σημείο διαφορετικό από το Σημείο Κατανάλωσης και η οποία προκύπτει από τη μέτρηση στο Σημείο Εξόδου/Παράδοσης που πραγματοποιούν οι Διαχειριστές Συστημάτων Φυσικού Αερίου ή Δικτύων Διανομής Φυσικού Αερίου, μειούμενη κατά την ποσότητα που προμηθεύτηκε από Προμηθευτή φυσικού αερίου σε Σημείο Κατανάλωσης.».

2. Η παράγραφος 7 του άρθρου 2 αντικαθίσταται ως ακολούθως:

«7. Με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης βεβαιώνεται και εισπράττεται κατά την ίδια χρονική στιγμή ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) καθώς και το ειδικό τέλος 5%ο, όπως προβλέπεται από τον Ν. 2093/1992 και τον Ν. 2960/2001.

Όταν υπόχρεος υποβολής της ως άνω Δ.Ε.Φ.Κ. είναι ο Τελικός Πελάτης φυσικού αερίου, όπως ορίζεται στο άρθρο 55, του Ν. 2960/2001, για τη διαμόρφωση της τιμολογιακής αξίας επί της οποίας υπολογίζεται το ειδικό τέλος 5% λαμβάνονται υπόψη η καταναλωθείσα ποσότητα φυσικού αερίου, η οποία προκύπτει από τη μέτρηση στο Σημείο Εξόδου/Παράδοσης που πραγματοποιούν οι Διαχειριστές Συστημάτων Φυσικού Αερίου ή Δικτύων Διανομής Φυσικού Αερίου, μειούμενη κατά την ποσότητα που προμηθεύτηκε από Προμηθευτή φυσικού αερίου σε Σημείο Κατανάλωσης καθώς και η αναγραφόμενη μοναδιαία τιμή χρέωσης φυσικού αερίου στο παραστατικό πώλησης.

Στην περίπτωση που Τελικός Πελάτης φυσικού αερίου προμηθεύεται φυσικό αέριο, από περισσότερους του ενός προμηθευτές, κάθε παραστατικό πώλησης φυσικού αερίου που αυτοί εκδίδουν, συμμετέχει στη διαμόρφωση της τιμολογιακής αξίας επί της οποίας υπολογίζεται το ειδικό τέλος 5%, κατ΄ αναλογία της αναφοράς Τελικής Κατανομής Ποσοτήτων που εκδίδουν οι Διαχειριστές Συστημάτων Φυσικού Αερίου ή Δικτύων Διανομής Φυσικού Αερίου.

Ο Φ.Π.Α. υπολογίζεται με τους οικείους κατά περίπτωση φορολογικούς συντελεστές, επί του ποσού του Ε.Φ.Κ.».

Πηγή: Taxheaven ©

Αναζήτηση Άρθρων

9 Σεπτεμβρίου 2019 ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 3414 Αριθμ. Α.1333 Τροποποίηση της ΠΟΛ.1184/2018 απόφασης Διοικητή Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α. του άρθρου 25 του Ν. 2859/2000 «Κύρωση Κώδικα ΦΠΑ» (Α΄ 248/07.11.2000), όπως ισχύουν,

β. του Κεφαλαίου Α΄ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94/27.05.2016) και ειδικότερα του άρθρου 7 , της παραγράφου 1 του άρθρου 14 και του άρθρου 41 αυτού ,

γ. των άρθρων 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 7 , 8 , 9 , 10 , 13 , 14 , 16 , 17 , 19 , 20 , 21 , 22 , 24 , 27 , 28 , 30 , 32 , 35 , 36 , 38 και 60 του Ν. 2859/2000 «Κύρωση Κώδικα ΦΠΑ» (Α΄ 248/07.11.2000), όπως ισχύουν,

δ. του Ν. 2960/2001 «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας» (Α΄ 265/22.11.2001), όπως ισχύουν,

ε. των άρθρων 154-155, 157 και 160 της οδηγίας αριθμ. 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το κοινό σύστημα του φόρου προστιθεμένης αξίας (L 347/11.12.2006), όπως ισχύουν,

στ. του καν. (ΕΕ) αριθμ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα (L 269/10.10.2013),

ζ. του κατ΄ εξουσιοδότηση καν. (ΕΕ) αριθμ. 2015/2446 της Επιτροπής για τη συμπλήρωση του καν. (ΕΕ) αριθμ. 952/2013 όσον αφορά λεπτομερείς κανόνες σχετικούς με ορισμένες διατάξεις του Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα (L 343/29.12.2015),

η. του εκτελεστικού καν. (ΕΕ) αριθμ. 2015/2447 της Επιτροπής για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής ορισμένων διατάξεων του Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα (L 343/29.12.2015),

θ. του κατ΄ εξουσιοδότηση καν. (ΕΕ) αριθμ. 341/2016 της Επιτροπής για τη συμπλήρωση του καν. (ΕΕ) αριθμ. 952/2013 όσον αφορά μεταβατικούς κανόνες για ορι­σμένες διατάξεις του Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα για τις περιπτώσεις που τα σχετικά ηλεκτρονικά συστήματα δεν έχουν τεθεί ακόμα σε λειτουργία (L 69/15.03.2016),

ι. της ΠΟΛ. 1184/2018 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε (4512/Β/15.10.2018) «Διαδικασία απαλλαγής φόρου προστιθεμένης αξίας κατά: α. τη θέση εμπορευμάτων σε ελεύθερη κυκλοφορία με ταυτόχρονη υπαγωγή σε καθεστώς τελωνειακής αποθήκευσης και β. την υπαγωγή εγχώριων εμπορευμάτων σε καθεστώς τελωνειακής αποθήκευσης»,

ια. της αριθμ. Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 ΕΞ/10.03.2017 απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε)» (Β΄968/22.03.2017),

2. την αριθμ. Δ6Α 1015213 ΕΞ/28.01.2013 (Β΄ 130 και Β΄ 372) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Υφυπουργού Οικονομικών «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον Γενικό Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών, όπως συμπληρώθηκε, τροποποιήθηκε και ισχύει σε συνδυασμό με τις διατάξεις της υποπαραγράφου α της παραγράφου 3 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94/27.05.2016),

3. την αριθμ. 1 της 20.01.2016 (Υ.Ο.Δ.Δ 18/20.01.2016) πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» σε συνδυασμό με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 10 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94/27.05.2016) και την αριθμ. 39/3/30.11.2017 (Υ.Ο.Δ.Δ 689/20.12.2017) απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης της Α.Α.Δ.Ε «Ανανέωση της θητείας του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων»,

4. την ανάγκη τροποποίησης της ΠΟΛ. 1184/2018 απόφασης με σκοπό την μετάθεση του χρόνου εφαρμογής της διαδικασίας υπαγωγής εγχώριων εμπορευμάτων σε καθεστώς τελωνειακής αποθήκευσης με απαλλαγή από το φόρο προστιθεμένης αξίας ώστε να υλοποιηθούν οι απαιτούμενες μηχανογραφικές προσαρμογές,

5. το γεγονός ότι, από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης, δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του προϋπολογισμού της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε), αποφασίζουμε:

`Αρθρο 1
Τροποποίηση διατάξεων άρθρου 29 της ΠΟΛ.1184/2018 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε

Η παράγραφος 1 του άρθρου 29 της ΠΟΛ.1184/2018 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε (ΦΕΚ 4512/Β/15.10.2018) αντικαθίσταται ως ακολούθως: «1. Η διαδικασία για την υπαγωγή εγχώριων εμπορευμάτων σε καθεστώς τελωνειακής αποθήκευσης της παρούσας εφαρμόζεται από 31 Ιανουαρίου 2020 κατόπιν ολοκλήρωσης της μηχανογράφησης των διαδικασιών εισόδου και εξόδου των αγαθών προς και από την αποθήκη τελωνειακής αποθήκευσης.»

Πηγή: Taxheaven ©

Αναζήτηση Άρθρων

26/09/2019 Ε.2173/2019 Εφαρμογή των διατάξεων του ειδικού καθεστώτος αγροτών του άρθρου 41 του Κώδικα ΦΠΑ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis)

Θέμα: Εφαρμογή των διατάξεων του ειδικού καθεστώτος αγροτών του άρθρου 41 του Κώδικα ΦΠΑ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis)

Αναφορικά με τη μη συμπερίληψη των ποσών που χορηγούνται ως ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) στο όριο των 5.000 ευρώ από επιδοτήσεις που προβλέπεται στο άρθρο 41 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000), όπως ισχύει, διευκρινίζονται τα ακόλουθα:

1. Στο ειδικό καθεστώς αγροτών του άρθρου 41 του Κώδικα ΦΠΑ εντάσσονται, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, οι αγρότες οι οποίοι κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος πραγματοποίησαν προς οποιοδήποτε πρόσωπο παραδόσεις αγροτικών προϊόντων παραγωγής τους και παροχές αγροτικών υπηρεσιών αξίας κατώτερης των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ και έλαβαν επιδοτήσεις συνολικής αξίας κατώτερης των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ.

2. Με τις διευκρινίσεις που δόθηκαν με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1201/2016 επισημάνθηκε ότι στον προσδιορισμό του ορίου των 5.000 ευρώ από επιδοτήσεις, από 01.01.2017 και εφεξής, λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ποσό επιδοτήσεων ή ενισχύσεων κάθε μορφής, (όπως πράσινη ενίσχυση, βασική ενίσχυση, ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας, συνδεδεμένες ενισχύσεις, εξισωτική, κ.λ.π.) που πράγματι καταβλήθηκε στον αγρότη εντός του προηγούμενου φορολογικού έτους, έστω και αν στο ποσό αυτό περιέχονται και ποσά επιδοτήσεων ή ενισχύσεων που αφορούν άλλα (παλαιότερα) φορολογικά έτη.

Εντούτοις, επισημάνθηκε ότι δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ορίου των 5.000 ευρώ οι κάθε είδους ενισχύσεις από το κράτος για την πραγματοποίηση επενδύσεων, καθώς και οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται από τον ΕΛΓΑ.

3. Με την υπ’ αριθ. 28/24016/06-02-2019 (ΦΕΚ Β΄ 315) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων θεσπίστηκε καθεστώς για τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) 1408/2013 της Επιτροπής (ΕΕ L 352, 24.12.2013) σε δικαιούχους οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων και ειδικότερα στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής επιτραπέζιων ροδάκινων, νεκταρινιών και βιομηχανικών ροδάκινων στις Περιφερειακές Ενότητες Ημαθίας, Πέλλας, Πιερίας, Κοζάνης, Τρικάλων, Λάρισας, Μαγνησίας, Καβάλας και Φλώρινας. Οι δικαιούχοι είναι γεωργοί οι οποίοι επλήγησαν από τις έντονες βροχοπτώσεις κατά τη χρονική περίοδο από 27 έως 28 Ιουνίου 2018 και διέθεταν ποικιλίες σε ωρίμανση κατά την ίδια χρονική περίοδο. Οι ως άνω δικαιούχοι έχουν υποβάλει δήλωση εκμετάλλευσης – ενιαία αίτηση ενίσχυσης για το έτος 2018, διατηρούν τουλάχιστον 0.1 εκτάρια (ha) ροδάκινων επιτραπέζιων ή/και βιομηχανικών ή/και νεκταρινιών και το ύψος του κατ’ αποκοπή ποσού ενίσχυσης ήσσονος σημασίας καθορίζεται κλιμακωτά ανά εκτάριο ζημιωθέντων γεωργικών προϊόντων κατά είδος καλλιέργειας.

4. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) που χορηγούνται σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 28/24016/06-02-2019 (ΦΕΚ Β΄ 315) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε δικαιούχους παραγωγούς γεωργικών προϊόντων που επλήγησαν από έντονα καιρικά φαινόμενα, στο πλαίσιο της ανάγκης στήριξης των παραγωγών αυτών σε περιόδους ειδικών δυσχερειών, έχουν αποζημιωτικό χαρακτήρα και ως εκ τούτου τα εν λόγω ποσά δεν λαμβάνονται υπόψη στον προσδιορισμό του ορίου των 5.000 ευρώ από επιδοτήσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 41 του Κώδικα ΦΠΑ, κατ’ ανάλογη αντιμετώπιση με αυτή των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ βάσει της εγκυκλίου ΠΟΛ.1201/2016.

Η ίδια αντιμετώπιση ισχύει και για ποσά ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) που χορηγούνται σε αντίστοιχες με την ανωτέρω περιπτώσεις (αποζημιωτικού χαρακτήρα).

5. Στην περίπτωση που η είσπραξη των ανωτέρω ενισχύσεων ήσσονος σημασίας από δικαιούχους παραγωγούς, οι οποίοι είτε ήταν και παραμένουν αγρότες του ειδικού καθεστώτος, είτε ήταν ενταγμένοι στο κανονικό καθεστώς έως 31.12.2018 και από 01.01.2019 μετατάχθηκαν στο ειδικό καθεστώς αγροτών, δεν ελήφθη υπόψη στο όριο των 5.000 ευρώ, δεν προκύπτει οποιαδήποτε υποχρέωση περί επανεξέτασης του καθεστώτος ΦΠΑ στο οποίο ήδη εντάσσονται οι εν λόγω δικαιούχοι κατά το τρέχον φορολογικό έτος.

Στην περίπτωση που οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που εισπράχθηκαν έως και 31.12.2018 από αγρότες του ειδικού καθεστώτος και λόγω συνυπολογισμού τους στο όριο των 5.000 ευρώ και υπέρβασης αυτού οι δικαιούχοι αγρότες εντάχθηκαν από 01.01.2019 στο κανονικό καθεστώς, καθώς και στην περίπτωση δικαιούχων του κανονικού καθεστώτος οι οποίοι παρέμειναν στο καθεστώς αυτό για τον ίδιο λόγο, δεδομένου ότι από τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 6 του άρθρου 41 δεν προβλέπεται η δυνατότητα μετάταξης από το κανονικό καθεστώς στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ αγροτών εντός του φορολογικού έτους παρά μόνο από την έναρξη αυτού, οι εν λόγω αγρότες παραμένουν υποχρεωτικά στο κανονικό καθεστώς με δυνατότητα εξέτασης από την έναρξη του επόμενου φορολογικού έτους (ήτοι από 01.01.2020) του καθεστώτος ΦΠΑ στο οποίο θα εντάσσονται.

Πηγή: Taxheaven ©

Αναζήτηση Άρθρων

[ 07-10-2019 ] Υπόθεση C-42/18 Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ – Απαλλαγές – Άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3 – Πράξεις που αφορούν τις πληρωμές – Υπηρεσίες παρεχόμενες από εταιρία σε τράπεζα, αφορώσες την εκμετάλλευση μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τρίτο τμήμα) της 3ης Οκτωβρίου 2019  «Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ – Απαλλαγές – Άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3 – Πράξεις που αφορούν τις πληρωμές – Υπηρεσίες παρεχόμενες από εταιρία σε τράπεζα, αφορώσες την εκμετάλλευση μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών»

Στην υπόθεση C‑42/18,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Ομοσπονδιακό Φορολογικό Δικαστήριο, Γερμανία) με απόφαση της 28ης Σεπτεμβρίου 2017, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 24 Ιανουαρίου 2018, στο πλαίσιο της δίκης

Finanzamt Trier

κατά

Cardpoint GmbH, διαδόχου της Moneybox Deutschland GmbH,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τρίτο τμήμα),

συγκείμενο από τους A. Prechal (εισηγήτρια), πρόεδρο τμήματος, F. Biltgen, J. Malenovský, C. G. Fernlund και L. S. Rossi, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: Y. Bot

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

– η Cardpoint GmbH, εκπροσωπούμενη από τον M. Robisch, Steuerberater, και την J. Habla, Rechtsanwältin,

– η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη αρχικώς από τους T. Henze και R. Kanitz και στη συνέχεια από τον R. Kanitz,

–  η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από την J. Jokubauskaitė και τον B.‑R. Killmann,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 2ας Μαΐου 2019,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 13, Β, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας 77/388/EΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49, στο εξής: έκτη οδηγία).

2 Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Finanzamt Trier (φορολογικής αρχής της Trier, Γερμανία) και της Cardpoint GmbH, διαδόχου της Moneybox Deutschland GmbH, σχετικά με την άρνηση της αρχής αυτής να χορηγήσει στην Cardpoint απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) για τις υπηρεσίες που παρείχε σε τράπεζα, οι οποίες αφορούσαν την εκμετάλλευση μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών.

Το νομικό πλαίσιο

Το δίκαιο της Ένωσης

Η έκτη οδηγία

3 Το άρθρο 13, Β, στοιχείο δʹ, της έκτης οδηγίας έχει ως εξής:

«Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, τα Κράτη μέλη απαλλάσσουν, υπό τις προϋποθέσεις που ορίζουν, ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή και απλή εφαρμογή των προβλεπομένων κατωτέρω απαλλαγών και να αποτρέπεται ενδεχόμενη φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και κατάχρηση:

[…]

δ) τις ακόλουθες πράξεις:

[…]

3. τις εργασίες, περιλαμβανομένων και των διαπραγματεύσεων, οι οποίες αφορούν καταθέσεις, τρεχούμενους λογαριασμούς, πληρωμές, μεταφορές και εμβάσματα, απαιτήσεις, επιταγές και λοιπά αξιόγραφα, εξαιρέσει της εισπράξεως απαιτήσεων·

[…]».

Η οδηγία ΦΠΑ

4 Από την 1η Ιανουαρίου 2007, η έκτη οδηγία καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1, στο εξής: οδηγία ΦΠΑ).

5 Το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της οδηγίας ΦΠΑ προβλέπει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ τις ακόλουθες πράξεις:

[…]

δ) τις πράξεις, περιλαμβανομένης της διαπραγμάτευσης, οι οποίες αφορούν καταθέσεις, τρεχούμενους λογαριασμούς, πληρωμές, μεταφορές χρημάτων, απαιτήσεις, επιταγές και λοιπά αξιόγραφα, με εξαίρεση την είσπραξη απαιτήσεων».

Το γερμανικό δίκαιο

6 Κατά το άρθρο 4, σημείο 8, στοιχείο δʹ, του Umsatzsteuergesetz (νόμου περί του φόρου κύκλου εργασιών), απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ:

«οι πράξεις και η διαπραγμάτευση των πράξεων οι οποίες αφορούν καταθέσεις, τρεχούμενους λογαριασμούς, πληρωμές, μεταφορές χρημάτων και την είσπραξη αξιογράφων.»

Η διαφορά της κύριας δίκης και το προδικαστικό ερώτημα

7 Η Cardpoint παρείχε στον πελάτη της, μια τράπεζα, υπηρεσίες σχετικές με την εκμετάλλευση μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών. Στην εταιρία αυτή είχε ανατεθεί να θέτει και να διατηρεί σε λειτουργία τα μηχανήματα αυτόματης αναλήψεως μετρητών. Προς τον σκοπό αυτόν, εγκαθιστούσε εξοπλισμό πληροφορικής στα εν λόγω μηχανήματα καθώς και ορισμένα λογισμικά τα οποία ήταν αναγκαία για την καλή λειτουργία τους. Επιπλέον, ήταν επιφορτισμένη με τη μεταφορά χαρτονομισμάτων, τα οποία διετίθεντο από την τράπεζα, και με τον εφοδιασμό των εν λόγω μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών. Τέλος, παρείχε συμβουλές σχετικά με τη λειτουργία των μηχανημάτων αυτών.

8 Κατά το αιτούν δικαστήριο, οι πράξεις αναλήψεως μετρητών διεξάγονταν ως εξής. Μόλις ένας δικαιούχος τραπεζικού λογαριασμού εισήγε την κάρτα του αναλήψεως σε μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως μετρητών, τα δεδομένα της κάρτας αυτής διαβάζονταν μέσω ειδικού λογισμικού. Η Cardpoint ήλεγχε τα δεδομένα αυτά και ζητούσε από την Bank-Verlag GmbH την έγκριση για την πραγματοποίηση της ζητηθείσας αναλήψεως. Η Bank-Verlag GmbH απηύθυνε το σχετικό αίτημα στο διατραπεζικό δίκτυο, το οποίο, με τη σειρά του, το διαβίβαζε στην τράπεζα που εξέδωσε τη συγκεκριμένη κάρτα αναλήψεως. Η τράπεζα αυτή ήλεγχε την ύπαρξη επαρκούς διαθέσιμου υπολοίπου στον τραπεζικό λογαριασμό του δικαιούχου και απέστελλε, μέσω της ίδιας «αλυσίδας» διαβιβάσεως, την έγκριση ή την απόρριψη της ζητηθείσας αναλήψεως. Σε περίπτωση εγκρίσεως, η Cardpoint εκτελούσε την ανάληψη αυτή από το μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως μετρητών και την καταχώριζε. Διαβίβαζε την καταχώριση αυτή, ως εντολή λογιστικής εγγραφής, στον πελάτη της, ήτοι στην τράπεζα που εκμεταλλευόταν το οικείο μηχάνημα αυτόματης διανομής μετρητών. Η τράπεζα αυτή εισήγε τις καταχωρίσεις χωρίς τροποποίηση στο σύστημα της Deutsche Bundesbank (Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας, στο εξής: BBK). Η Cardpoint κατήρτιζε επίσης έναν μη δυνάμενο να τροποποιηθεί ημερήσιο κατάλογο ο οποίος περιλάμβανε όλες τις συναλλαγές της ημέρας και ο οποίος υποβαλλόταν επίσης στην ΒΒΚ. Διά των καταχωρίσεων αυτών τεκμηριωνόταν η αξίωση της τράπεζας που εκμεταλλευόταν το συγκεκριμένο μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως έναντι της τράπεζας του δικαιούχου του λογαριασμού ο οποίος είχε προβεί στην ανάληψη χρημάτων καθώς και τα σχετικά έξοδα συναλλαγής.

9 Στις 7 Φεβρουαρίου 2007, η Cardpoint υπέβαλε τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ για το έτος 2005 και ζήτησε να τροποποιηθεί η υπάρχουσα πράξη επιβολής φόρου, προβάλλοντας ότι οι υπηρεσίες της σχετικά με τη λειτουργία των μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών απαλλάσσονταν του ΦΠΑ.

10 Κατόπιν της απορρίψεως της αιτήσεως αυτής από τη φορολογική αρχή της Trier, το Finanzgericht Rheinland-Pfalz (φορολογικό δικαστήριο Ρηνανίας‑Παλατινάτου, Γερμανία) έκανε δεκτή την προσφυγή της Cardpoint, με το αιτιολογικό ότι οι παροχές υπηρεσιών εκ μέρους της εταιρίας αυτής έπρεπε να θεωρηθούν ως «πράξεις που αφορούν πληρωμές», κατά την έννοια της έκτης οδηγίας, και, ως εκ τούτου, απαλλάσσονταν του ΦΠΑ.

11 Η φορολογική αρχή της Trier υπέβαλε αίτηση αναιρέσεως (Revision) ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου. Το δικαστήριο αυτό ανέστειλε την εκδίκαση της υποθέσεως μέχρι την έκδοση της αποφάσεως της 26ης Μαΐου 2016, Bookit (C‑607/14, στο εξής: απόφαση Bookit, EU:C:2016:355).

12 Το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν οι παρεχόμενες από την Cardpoint υπηρεσίες πρέπει να χαρακτηρισθούν ως «τεχνικής και διοικητικής φύσεως υπηρεσίες», σύμφωνα με την απόφαση Bookit, οι οποίες δεν εμπίπτουν στις «πράξεις που αφορούν πληρωμές», κατά την έννοια του άρθρου 13, Β, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας. Κατά το εν λόγω δικαστήριο, πρόκειται για υπηρεσίες υποστήριξης ανάλογες με εκείνες που αποτελούσαν το αντικείμενο της υποθέσεως επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση Bookit, δεδομένου ότι οι υπηρεσίες της Cardpoint περιορίζονται στην τεχνική εκτέλεση των οδηγιών που παρέχει η τράπεζα.

13 Η επίμαχη στην κύρια δίκη περίπτωση παρουσιάζει, κατά το αιτούν δικαστήριο, και άλλες ομοιότητες με εκείνη επί της οποίας εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση. Ειδικότερα, η Cardpoint λαμβάνει τα δεδομένα που αφορούν την κάρτα αναλήψεως του δικαιούχου του συγκεκριμένου λογαριασμού και τα διαβιβάζει στην εκδότρια της κάρτας αυτής τράπεζα. Η Cardpoint πραγματοποιεί τη ζητηθείσα ανάληψη μόνον αφού λάβει την έγκριση της οικείας τράπεζας. Η εταιρία αυτή δεν είναι επομένως υπεύθυνη για τον έλεγχο και την έγκριση των επιμέρους εντολών.

14 Μολονότι, αντιθέτως προς την περίπτωση που αποτέλεσε το αντικείμενο της αποφάσεως Bookit, η υπόθεση της κύριας δίκης δεν αφορά πράξεις αγοράς και πωλήσεως εισιτηρίων κινηματογράφου, αλλά παροχές υπηρεσιών που αφορούν την καταβολή μετρητών από μηχανήματα αυτόματης αναλήψεως μετρητών, εντούτοις η διαφορά αυτή δεν δικαιολογεί διαφορετική μεταχείριση ως προς την επιβολή ΦΠΑ, δεδομένου ότι, και στις δύο περιπτώσεις, η παρεχόμενη υπηρεσία συνίσταται, κατ’ ουσίαν, στην ανταλλαγή πληροφοριών και σε παροχή τεχνικής και διοικητικής υποστήριξης.

15 Πάντως, το εν λόγω δικαστήριο διερωτάται αν πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι, στην υπόθεση της κύριας δίκης, αντιθέτως προς την υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση Bookit, δεν υφίσταται αυτοτελής σύμβαση πωλήσεως εκτός από την πράξη πληρωμής. Εκτιμά, ωστόσο, ότι από την απόφαση Bookit δεν προκύπτει ότι οι υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης πρέπει να αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με την πράξη που αφορούν.

16 Επιπλέον, και στις δύο περιπτώσεις, η αντιπαροχή για την παροχή της υπηρεσίας προσδιορίζεται ευχερώς, ενώ η απαλλαγή των χρηματοπιστωτικών πράξεων αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην αντιμετώπιση των ενδεχόμενων δυσκολιών κατά τον προσδιορισμό της βάσεως επιβολής φόρου καθώς και του ποσού του εκπεστέου ΦΠΑ.

17 Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Bundesfinanzhof (Ομοσπονδιακό Φορολογικό Δικαστήριο, Γερμανία) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Απαλλάσσονται από τον φόρο προστιθεμένης αξίας σύμφωνα με το άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της [έκτης οδηγίας] οι τεχνικής και διοικητικής φύσεως υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται σε τράπεζα που εκμεταλλεύεται μηχάνημα αυτόματων συναλλαγών για την εκταμίευση μετρητών με μηχανήματα αυτόματων συναλλαγών, όταν παρόμοιες τεχνικής και διοικητικής φύσεως υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται για τις πληρωμές με κάρτα κατά την αγορά εισιτηρίων κινηματογράφου δεν απαλλάσσονται βάσει της εν λόγω διατάξεως σύμφωνα με την [απόφαση Bookit];»

Επί του προδικαστικού ερωτήματος

18 Με το προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν το άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας έχει την έννοια ότι αποτελεί που αφορά πληρωμές, απαλλασσόμενη του ΦΠΑ πράξη κατά τη διάταξη αυτή, η παροχή υπηρεσιών σε τράπεζα που εκμεταλλεύεται μηχανήματα αυτόματης αναλήψεως μετρητών, οι οποίες συνίστανται στη θέση και διατήρηση σε λειτουργία των μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως, στον εφοδιασμό των μηχανημάτων αυτών, στην εγκατάσταση στα μηχανήματα αυτά εξοπλισμού πληροφορικής και λογισμικών για την ανάγνωση των δεδομένων των καρτών αναλήψεως, στη διαβίβαση στην τράπεζα που εξέδωσε τη χρησιμοποιούμενη κάρτα αναλήψεως αιτήματος για έγκριση της αναλήψεως μετρητών, στη διανομή του ζητούμενου ποσού μετρητών και στην καταχώριση των πράξεων αναλήψεως.

19 Προκαταρκτικώς, επισημαίνεται ότι οι απαλλαγές που προηγουμένως προβλέπονταν στο άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας, το οποίο εν προκειμένω έχει εφαρμογή ratione temporis, επαναλαμβάνονται με την ίδια διατύπωση στο άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της οδηγίας ΦΠΑ. Επομένως, η νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με την τελευταία διάταξη αυτή είναι κρίσιμη για την ερμηνεία των αντίστοιχων διατάξεων της έκτης οδηγίας.

20 Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, όπως επισήμανε και ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 24 των προτάσεών του, η ανάληψη από μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως μετρητών αποτελεί «υπηρεσία πληρωμής», κατά την έννοια του δικαίου της Ένωσης. Επιπλέον, όσον αφορά τις «πράξεις που αφορούν πληρωμές», κατά την έννοια της έκτης οδηγίας, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι εφαρμόζονται και ως προς τις πράξεις αυτές οι εκτιμήσεις σχετικά με τις πράξεις που αφορούν τη μεταφορά πιστώσεων, τις οποίες αφορά η οδηγία αυτή (πρβλ. απόφαση της 5ης Ιουνίου 1997, SDC, C‑2/95, EU:C:1997:278, σκέψη 50).

21 Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, από πάγια νομολογία συνάγεται ότι οι επίμαχες υπηρεσίες, προκειμένου να χαρακτηρισθούν ως «πράξη που αφορά πληρωμές» κατά την έννοια του άρθρου 13, Β, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας, πρέπει να συγκροτούν διακριτό σύνολο, σφαιρικώς εκτιμώμενο, το οποίο εκπληρώνει τις ειδικές και ουσιώδεις λειτουργίες της πληρωμής και το οποίο, κατά συνέπεια, έχει ως αποτέλεσμα τη μεταφορά χρηματικών ποσών και την πρόκληση νομικών και χρηματοοικονομικών μεταβολών. Συναφώς, πρέπει να διακρίνεται η απαλλασσόμενη υπηρεσία, υπό την έννοια της έκτης οδηγίας, από τη διενέργεια απλής υλικής πράξεως ή την παροχή τεχνικής υπηρεσίας (πρβλ. απόφαση της 26ης Μαΐου 2016, Bookit, C‑607/14, EU:C:2016:355, σκέψη 40 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

22 Ως εκ τούτου, οι λειτουργικές πτυχές είναι καθοριστικής σημασίας προκειμένου να κριθεί εάν μια πράξη αφορά πληρωμές, κατά την έννοια του άρθρου 13, Β, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας. Το κριτήριο που καθιστά δυνατή τη διάκριση μεταξύ πράξεως η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μεταφορά χρηματικών ποσών και την πρόκληση νομικών και χρηματοοικονομικών μεταβολών, η οποία εμπίπτει στην επίμαχη απαλλαγή, και πράξεως η οποία δεν έχει τέτοια αποτελέσματα και, άρα, δεν εμπίπτει στην απαλλαγή αυτή έγκειται στο εάν η εξεταζόμενη πράξη μεταφέρει, κατά τρόπο πραγματικό ή δυνητικό, την κυριότητα των επίμαχων χρηματικών ποσών, ή εάν, κατ’ αποτέλεσμα, εκπληρώνει τις ειδικές και ουσιώδεις λειτουργίες μιας τέτοιας μεταφοράς (πρβλ. αποφάσεις της 26ης Μαΐου 2016, Bookit, C‑607/14, EU:C:2016:355, σκέψη 41, καθώς και της 25ης Ιουλίου 2018, DPAS, C‑5/17, EU:C:2018:592, σκέψη 38 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

23 Μολονότι το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος παρέχων υπηρεσίες χρεώνει και/ή πιστώνει άμεσα ο ίδιος έναν λογαριασμό, ή ακόμη παρεμβαίνει μέσω εγγραφών στους λογαριασμούς του δικαιούχου, καθιστά, καταρχήν, δυνατόν να θεωρηθεί ότι πληρούται αυτή η προϋπόθεση και να κριθεί ότι η επίμαχη υπηρεσία απαλλάσσεται του ΦΠΑ, εντούτοις απλώς και μόνον το γεγονός ότι η υπηρεσία αυτή δεν περιλαμβάνει άμεσα τέτοιου είδους ενέργειες δεν μπορεί εκ προοιμίου να αποκλείσει την υπαγωγή της στην απαλλαγή, δεδομένου ότι η ερμηνεία που υπομνήσθηκε στη σκέψη 21 της παρούσας αποφάσεως δεν προεξοφλεί τον τρόπο πραγματοποιήσεως των πληρωμών (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση Bookit, σκέψη 42 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

24 Η απάντηση στο υποβληθέν προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί υπό το πρίσμα των ανωτέρω σκέψεων.

25 Εν προκειμένω, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι η Cardpoint δεν χρέωνε η ίδια τους συγκεκριμένους τραπεζικούς λογαριασμούς αλλά προέβαινε στην υλική παράδοση των χρηματικών ποσών που εισπράττονταν μέσω των μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως μετρητών των οποίων τη διατήρηση σε λειτουργία εξασφάλιζε. Επιπλέον, δεν ενέκρινε η ίδια τις συναλλαγές. Συγκεκριμένα, η Cardpoint δεν είχε εξουσία λήψεως αποφάσεων όσον αφορά τις συγκεκριμένες συναλλαγές, αλλά διαβίβαζε δεδομένα, μέσω αλυσίδας ενδιαμέσων, στην τράπεζα που εξέδωσε τη χρησιμοποιούμενη κάρτα αναλήψεως και, βάσει των οδηγιών της τράπεζας αυτής, προέβαινε στη διανομή του ζητηθέντος ποσού μετρητών. Στη συνέχεια, καταχώριζε την επίμαχη ανάληψη μετρητών την οποία διαβίβαζε ως λογιστική εντολή στον πελάτη της, ήτοι την τράπεζα που εκμεταλλευόταν το επίμαχο μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως.

26 Συνεπώς, δεν προκύπτει ότι οι παρεχόμενες από την Cardpoint υπηρεσίες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν μεταφορά χρηματικών ποσών ούτε ότι προκαλούσαν νομικές και οικονομικές μεταβολές, οι οποίες αποτελούν χαρακτηριστικό μιας «πράξεως που αφορά πληρωμές» κατά την έννοια του άρθρου 13, Β, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας. Βεβαίως, αντιθέτως προς την περίπτωση που αφορούσε η υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση Bookit, οι παρεχόμενες από την Cardpoint υπηρεσίες δεν περιορίζονταν σε ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ της εκδότριας τράπεζας και της τράπεζας που εκμεταλλευόταν το επίμαχο μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως μετρητών, αλλά αφορούσαν επίσης τη φυσική διανομή μετρητών. Ωστόσο, η παράδοση χαρτονομισμάτων κατά την ανάληψη μετρητών από μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως δεν συνιστά μεταβίβαση κυριότητας από την Cardpoint στον χρήστη του μηχανήματος αυτού. Η εκδότρια τράπεζα της κάρτας αναλήψεως είναι αυτή που χορηγούσε την έγκριση για την ανάληψη μετρητών, που χρέωνε το αντίστοιχο ποσό στον τραπεζικό λογαριασμό του χρήστη του εν λόγω μηχανήματος και που μεταβίβαζε άμεσα την κυριότητα των χαρτονομισμάτων στον εν λόγω χρήστη.

27 Περαιτέρω, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 40 των προτάσεών του, μόνον η τράπεζα η οποία εκμεταλλευόταν το επίμαχο μηχάνημα αυτόματης αναλήψεως εισήγε τις καταχωρίσεις στο σύστημα της BBK. Όσον αφορά το μη δυνάμενο να τροποποιηθεί ημερήσιο αρχείο δεδομένων, το οποίο περιλάμβανε όλες τις συναλλαγές της συγκεκριμένης ημέρας, καταρτιζόταν από την Cardpoint και διαβιβαζόταν στην ΒΚΚ, σκοπός του ήταν να ενημερώσει την ΒΚΚ σχετικά με τις εγκριθείσες συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε ως αποτέλεσμα την εκπλήρωση των ειδικών και ουσιωδών λειτουργιών της πληρωμής.

28 Η ερμηνεία κατά την οποία δεν προκύπτει ότι οι παρεχόμενες από την Cardpoint υπηρεσίες μπορούν να πραγματοποιήσουν μεταφορά χρηματικών ποσών που να προκαλεί τις νομικές και οικονομικές μεταβολές οι οποίες αποτελούν χαρακτηριστικό μιας πράξεως που αφορά πληρωμές δεν αναιρείται από το γεγονός ότι οι παρεχόμενες από την Cardpoint υπηρεσίες, κυρίως όσον αφορά την καταχώριση και τη διαβίβαση δεδομένων καθώς και την παράδοση μετρητών, είναι απαραίτητες για τη διενέργεια μιας απαλλασσόμενης πράξεως που αφορά πληρωμές. Συναφώς, κατά πάγια νομολογία προκύπτει ότι, δεδομένης της στενής ερμηνείας των απαλλαγών από τον ΦΠΑ, από το γεγονός αυτό και μόνον δεν αντλείται το συμπέρασμα ότι οι εν λόγω υπηρεσίες απαλλάσσονται του ΦΠΑ όταν δεν πληρούνται τα λοιπά κριτήρια που παρατίθενται στις σκέψεις 21 και 22 της παρούσας αποφάσεως (πρβλ. απόφαση της 25ης Ιουλίου 2018, DPAS, C‑5/17, EU:C:2018:592, σκέψη 43).

29 Μια τέτοια ερμηνεία της έννοιας «πράξεις που αφορούν πληρωμές», που προβλέπεται στο άρθρο 13, Β, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας, ενισχύεται εξάλλου από τον σκοπό της διατάξεως αυτής, ο οποίος, όπως προκύπτει από τη νομολογία του Δικαστηρίου, συνίσταται, μεταξύ άλλων, στην αντιμετώπιση των ενδεχόμενων δυσκολιών κατά τον καθορισμό της αντιπαροχής για την παρεχόμενη υπηρεσία και επομένως της φορολογητέας βάσεως (πρβλ. απόφαση της 26ης Μαΐου 2016, Bookit, C‑607/14, EU:C:2016:355, σκέψη 55 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία). Συγκεκριμένα, από τη δικογραφία που έχει στη διάθεσή του το Δικαστήριο προκύπτει ότι η εισπραττόμενη από την Cardpoint αντιπαροχή για την παροχή των υπηρεσιών της μπορεί να καθορισθεί χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.

30 Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, στο υποβληθέν προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας έχει την έννοια ότι δεν αποτελεί πράξη που αφορά πληρωμές, απαλλασσόμενη του ΦΠΑ κατά τη διάταξη αυτή, η παροχή υπηρεσιών σε τράπεζα που εκμεταλλεύεται μηχανήματα αυτόματης αναλήψεως μετρητών, οι οποίες συνίστανται στη θέση και διατήρηση σε λειτουργία των μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως, στον εφοδιασμό των μηχανημάτων αυτών, στην εγκατάσταση στα μηχανήματα αυτά εξοπλισμού πληροφορικής και λογισμικών για την ανάγνωση των δεδομένων των καρτών αναλήψεως, στη διαβίβαση στην τράπεζα που εξέδωσε τη χρησιμοποιούμενη κάρτα αναλήψεως αιτήματος για έγκριση της αναλήψεως μετρητών, στη διανομή του ζητούμενου ποσού μετρητών και στην καταχώριση των πράξεων αναλήψεως.

Επί των δικαστικών εξόδων

31 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 13, B, στοιχείο δʹ, σημείο 3, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι δεν αποτελεί πράξη που αφορά πληρωμές, απαλλασσόμενη του φόρου προστιθεμένης αξίας κατά τη διάταξη αυτή, η παροχή υπηρεσιών σε τράπεζα που εκμεταλλεύεται μηχανήματα αυτόματης αναλήψεως μετρητών, οι οποίες συνίστανται στη θέση και διατήρηση σε λειτουργία των μηχανημάτων αυτόματης αναλήψεως, στον εφοδιασμό των μηχανημάτων αυτών, στην εγκατάσταση στα μηχανήματα αυτά εξοπλισμού πληροφορικής και λογισμικών για την ανάγνωση των δεδομένων των καρτών αναλήψεως, στη διαβίβαση στην τράπεζα που εξέδωσε τη χρησιμοποιούμενη κάρτα αναλήψεως αιτήματος για έγκριση της αναλήψεως μετρητών, στη διανομή του ζητούμενου ποσού μετρητών και στην καταχώριση των πράξεων αναλήψεως.

Πηγή: e-forologia.gr

Αναζήτηση Άρθρων

Αθήνα, 30/09/2019 ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση της Α.1332/21-8-2019 Απόφασης Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. με αρ. (ΦΕΚ Β΄3433/2019- Α.Δ.Α.: 6ΒΕΨ46ΜΠ32-ΠΘΗ) “Τροποποίηση της αριθμ. Α.1218/3-6-2019 Απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. «Όροι και προϋποθέσεις που διέπουν τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του Ε.Φ.Κ., του Φ.Π.Α. και των λοιπών επιβαρύνσεων του φυσικού αερίου των περιπτώσεων ιζ΄ και ιη΄ της παραγράφου 1, του άρθρου 73, του Ν.2960/2001, κατά την παράδοση αυτού προς κατανάλωση»”

ΣΧΕΤ: Η με αριθμό Ε.2115/24-6-2019 εγκύκλιος διαταγή μας

Σε συνέχεια της ανωτέρω σχετικής εγκυκλίου διαταγής κοινοποιείται συνημμένα για ενημέρωση και εφαρμογή οι διατάξεις της εν θέματι Απόφασης, με την οποία τροποποιήθηκε η αριθμ. Α.1218/3-6-2019 Απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε., προκειμένου για τη συμπερίληψη όλων των Διαχειριστών Συστημάτων φυσικού αερίου (είτε Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου-Ε.Σ.Φ.Α. είτε Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου-Α.Σ.Φ.Α.) που πραγματοποιούν μετρήσεις ποσοτήτων του εν λόγω προϊόντος, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του Ε.Φ.Κ., του Φ.Π.Α. και των λοιπών επιβαρύνσεων.

Με τις διατάξεις της κοινοποιούμενης Απόφασης συμπληρώθηκε ότι, στο πλαίσιο βεβαίωσης και είσπραξης Ε.Φ.Κ., του Φ.Π.Α. και των λοιπών επιβαρύνσεων του φυσικού αερίου, στην περίπτωση που υπόχρεος υποβολής της ΔΕΦΚ είναι ο Τελικός Πελάτης φυσικού αερίου του άρθρου 55, του Ν.2960/2001 , οι ποσότητες φυσικού αερίου -οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του Ε.Φ.Κ. ή για την διαμόρφωση της τιμολογιακή αξίας, επί της οποίας υπολογίζεται το ειδικό τέλος 5%ο- προκύπτουν από μετρήσεις που πραγματοποιούν οι Διαχειριστές Συστημάτων Φυσικού Αερίου (είτε Ε.Σ.Φ.Α. είτε Α.Σ.Φ.Α.) ή οι Διαχειριστές Δικτύων Διανομής Φυσικού Αερίου.

Αναζήτηση Άρθρων

ΘΕΜΑ: Εφαρμογή της Α.1333/30.08.2019 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε..

Σε συνέχεια της Α.1333/30.08.2019 απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 3414/Β), αναρτήθηκε στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΥΓΕΙΑ με Α.Δ.Α: 6ΤΧ446ΜΠ3Ζ-Τ1Μ και ισχύει από την ημερομηνία δημοσίευσής της ήτοι 09.09.2019, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Με την ανωτέρω απόφαση τροποποιείται η παράγραφος 1 του άρθρου 29 της ΠΟΛ.1184/2018 ώστε να ορισθεί ως νέα ημερομηνία εφαρμογής της διαδικασίας υπαγωγής εγχώριων εμπορευμάτων σε καθεστώς τελωνειακής αποθήκευσης η 31η Ιανουαρίου 2020 κατά την οποία θα έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενες ενέργειες για την μηχανογράφηση της εν λόγω διαδικασίας, ιδίως ως προς:

• την υποβολή της αίτησης και της έκδοσης άδειας λειτουργίας αποθήκης τελωνειακής αποθήκευσης μέσω του υποσυστήματος αδειών-εγκρίσεων του ICISnet,

• την υποβολή του Δελτίου εισόδου εγχώριων εμπορευμάτων σε αποθήκες τελωνειακής αποθήκευσης μέσω του ICISnet από το Διαχειριστή της αποθήκης-κάτοχο άδειας,

• την υποβολή του Δελτίου εξόδου μη ενωσιακών και εγχώριων εμπορευμάτων από αποθήκες τελωνειακής αποθήκευσης μέσω του ICISnet από το Διαχειριστή της αποθήκης-κάτοχο της άδειας. Η υποβολή του Δελτίου εξόδου αφορά μόνο τα εμπορεύματα τα οποία εξέρχονται από την αποθήκη με προορισμό άλλο Κράτος Μέλος της Ε.Ε.

Πέραν των ανωτέρω διευκρινίζεται ότι η υπαγωγή μη ενωσιακών εμπορευμάτων σε καθεστώς τελωνειακής αποθήκευσης («καθεστώς 07») εφαρμόζεται από την ημερομηνία έκδοσης της ΠΟΛ.1184/2018 δηλ. από 15.10.2018 υπό την προϋπόθεση ότι έχουν εκδοθεί οι σχετικές άδειες λειτουργίας αποθήκης τελωνειακής αποθήκευσης καθώς η διαδικασία θέσης εμπορευμάτων σε ελεύθερη κυκλοφορία είναι πλήρως μηχανογραφημένη και το παραστατικό που χρησιμοποιείται είναι η διασάφηση εισαγωγής.

Πηγή: e-forologia.gr

Αναζήτηση Άρθρων